Αποτελέσματα εφαρμογής νοσηλευτικού πρωτοκόλλου για την αντιμετώπιση των κατακλίσεων στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας.

Σκοπός Οι κατακλίσεις αποτελούν πρόβλημα για ένα μεγάλο αριθμό ασθενών με χρόνια νοσήματα και περιορισμό της κινητικότητας που ακόμη και σήμερα αποτελεί κύριο μέλημα για τους επαγγελματίες υγείας. Έρευνες έχουν δείξει ότι από ενήλικες νοσηλευόμενους ασθενείς ποσοστό 6,2-9,4% έχει τουλάχιστον μία κατάκλιση κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους, ενώ η επίπτωση των κατακλίσεων στους ηλικιωμένους είναι αρκετά μεγαλύτερη. Σκοπός της έρευνας ήταν να καταγραφεί η συχνότητα εμφάνισης κατακλίσεων, τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού που εμφανίζουν κατακλίσεις σε σχέση με αιτιολογικούς παράγοντες και η αποτελεσματικό- τητα της εφαρμογής του πρωτοκόλλου. Υλικό-Μέθοδος Το δείγμα της έρευνας αφορούσε όλους τους ασθενείς με κατακλίσεις στο διάστημα από Ιανουάριο του 1999 έως και Μάιο του 2000. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν τα έντυπα καταγραφής κατακλίσεων τα οποία συμπληρώνονταν από την Επιτροπή κατακλίσεων. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν για τον κίνδυνο δημιουργίας κατακλίσεων με την κλίμακα Norton κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο και παρουσίασαν μία ή και περισσότερες κατακλίσεις κατά τη νοσηλεία τους. Παρουσιάζεται η συσχέτι- ση της δημιουργίας των κατακλίσεων με αιτιολογικούς και επιβαρυντικούς παράγοντες, τη διάγνωση και την πορεία-έκβαση μετά την εφαρμογή των θεραπευτικών μέσων. Αποτελέσματα Καταγράφησαν 406 κατακλίσεις επί δείγματος 240 ασθενών. Ποσοστό 35,8% παρουσίαζαν κατακλίσεις κατά την είσοδό τους στο Νοσοκομείο. Το μεγαλύτερο ποσοστό κατακλίσεων εμφανίστηκε σε ασθενείς ηλικίας 60-80 ετών. Σημαντικά ήταν επίσης τα αποτελέσματα όσον αφορά στην κατανομή των κατακλίσεων ανά κλινική, εντόπιση και σταδιοποίηση καθώς και ο ρόλος που παίζει στην εμφάνιση των κατακλίσεων η ύπαρξη παραγόντων κινδύνου. Συμπεράσματα Τα περισσότερα αποτελέσματα συμφωνούν με αντίστοιχες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ σε ασθενείς με κατακλίσεις. Τα αποτελέσματα της έρευνας βοηθούν στο να εστιασθεί η προσοχή μας σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών και στο να ενταθούν τα προληπτικά μέτρα με σκοπό τη μείωση της συχνότητας των κατακλίσεων. Κρίνεται αναγκαίο για κάθε νοσοκομείο να έχει μια στρατηγική αντιμετώπισης των κατακλίσεων και ως μέρος αυτής της στρατηγικής απαιτείται κατάλληλος τρόπος καταγραφής για την εξασφάλιση καλύτερης παρακολούθησης και παροχής ποιοτικής φροντίδας στους ασθενείς.

Λέξεις κλειδιά: Κατακλίσεις, κλίμακες αξιολόγησης κινδύνου, αιτιολογι- κοί παράγοντες κατακλίσεων, σταδιο- ποίηση κατακλίσεων